Politika diskuto en ALSÓÖRS
Okazis la 15a politika diskuto pri internacie demokrata lingvo en la Europa Unio, je la 26-28a junio 2015.
Ekde la komenco de 21a jarcento okazas diskutoj pri politikeco de esperanto, en Alsooers che Balatono/Hungario.
La unuan, en majo 2000, organizis la Munkena –Esperantoklubo, kun la intenco vigligi esperantistojn por politika pensado kaj agado.
Sekve, Munkena grupeto decidis fondi politikan partion en Germanio kaj komencis prilabori statuton kaj bazan programon.
2003 fondis la francaj esperantistoj, pri similaj intencoj la politikan partion „Europo Demokratio Espreranto“ (EDE).
La Munkena grupo baldau decidis, ke alighas al Franca EDE. Ekestis ankau la EDE-DE (en Germanio) kaj federacio por politika movado, al internacie demokrata lingvo en la EU.
Post 2 jaroj alighis ankau la Hungaroj al la Federacio, EDE-HU kaj post 3 jaroj la Poloj, EDE-PL. El aliaj EU landoj kunlaboris kelkaj individuoj kun la intenco venonte fondi EDE, en la propra lando.
La Francoj partoprenis la EU Parlamentajn balotojn 2004, 2009 kaj 2014. La Germanoj partoprenis la EU balotojn 2009. 2014 ili ne atingis la necesajn subskribojn.
Ghis nun la plej gravan sukceson per EDE por Esperanto, atingis la Pola EDE. 2014 en Pollanda Ministerio estis akzeptata la propono, prezentita de EDE-PL, enskribi la lingvon Esperanto sur la liston de la Pola nemateria kulturheredajho.
La prilaboro kaj iniciato de la propono devenas de Kazimierz Krzyzak, Edward Kozyra, Stanislaw Rynduch kaj Antoni Walaszek, partoprenintoj la diskutojn en Alsooers, en la jaroj, 2011, 2012 kaj 2013.
Kazimierz Krzyzak skribis salutleteron por la 15a kunveno en Alsooers:
„Kara Eugeno, mi treege bedauras, ke mi ne povas partopreni, kiel dum pasintaj jaroj la kunvenojn en tradicia renkontigho en Alsooers che Balatono, sed mi varme petas Vin, ke partoprenantoj de la kunveno, pridiskutu tre gravan eventon de la lasta jaro, ke Pola Ministro pri kulturo kaj Nacia heredajho, enskribis la Esperantan lingvon sur la landan liston de la Pola nemateria kulturheredajho.“
Nun, la chefa temo de tiu kunveno estis, ke ni priparolis kun 15 partoprenantoj la eblecojn pri la ekzemplo de la Pola EDE, postfari ankau en aliajn landojn la proponon, „Esperanton enskribi kiel kulturheredajho en la respektiva lando.“
Unue, la agantoj devas esplori, chu ekzistas, au kiu institucio ekzistas kiu sin okupighas kun la kulturheredajhoj de la lando. Komence per EDE ni devas limigi nian serchon en la Europa Unio, sed estas ankau dezirenda mondvaste agi, char Esperanto apartenas al monda kulturo.
En chiu EU lando ekzistas en pli da grandaj urboj oficeoj de deputitoj el la Europa Parlamento. Tie alpreni kontakton, pridiskuti kaj proponi la saman kion la Poloj jam ekzemple faris. Proponi organizi grupeton de parlamentanoj kiuj subtenas la internacian kulturon kaj sekve esperanton. Estus konkreta tasko de EDE-anoj en diversaj landoj.
Oni povas tion en diskutoj kaj kunparoladoj teorie bone fondigi. Ekz. indiki al la nuntempa internacia realeco en globalizado kaj al la neceso tiun proceson konscie al la popolo pludoni kaj sciigi. Paralele montri ke esperanto en sia 127 jara historio, chiam staris sur la flanko de paco kaj internacia komprenigho de diversaj popoloj.
T.e. internacieco apartenas ankau al chiu nacia kulturo, char ne ekzistas nur pure nacia kulturo. Esprimate diri kaj eble ech enskribi, kiel kultuheredeajho apud la nacia kulturo la internaciecon (kiel tion faris la poloj), samtempe estas distancigho de la, en lastaj jarcentoj ekestinta nacionalismo, kiu multe da popoloj entiris en malbonaj agoj.
Esperanto kaj internacieco estas du simbiozaj fenomenoj, kiuj en la historio chiam staris sur la flanko de paco kaj komprenigho de diversaj popoloj. La esprimata eldiro sur tiu flanko de karakteroj, jam memkompreneble neas la kontrauajn, la naziismon, rasismon kaj la malamikajn rilatojn al aliaj poipoloj.
Pro tio akcepti esperanton kiel kulturheredajho samtempe estas esprimvolo de intenco al pozitivaj rilatoj de shtatoj kaj popoloj unu al alia. Kiu estas precipe en la EU tre dezirenda.
Blazio Vacha menciis, ke li jam antau kelkaj jaroj vizitis europdeputitan parlamentanon en Budapesto, kaj informighis pri kelkaj aferoj. Sed poste nenio okazis kaj la iniciado estis forgesita. Li promesis denove aktualighi lian komencon kaj kunlabori en la kontaktigho de deputitoj kaj politikistoj.
De la Polaj iniciantoj ni ricevis la konsilon, neniam chesi la provon diversflanke atingi la celon. Persiste resti malantau la afero diris Kazimiro Krzyzak, kiu atingis multe da spertojn tiurilate. Pluiri ankau post iuj malsukcesoj. En Pollando ekz. Varshovio kaj ech Bjalistoko rifuzis subteni la iniciadon de Pola EDE. Tamen ili atingis la celon kun pliaj aliaj urboj kaj provincoj.
Stefano Mac Gill, vicprezidanto de UEA, faris koncizan laborplanon por EDE-HU
Antaŭ du jaroj la prezidanto de EDE-HU vizitis la Unesko-Komisionon en Hungario. Tiu citis kaj agnoskis la rezoluciojn de 1954 kaj 1985, sed diris, ke faris nenion konkretan por sekvi la rekomendojn, ĉar en dek jaroj ne venis proponoj, nek informpetoj. Sekve de lia interveno pri la strategio por EDE-HU, mi skizis por EDE-HU laborplanon, kiun mi proponas:
1. Kreu konkretajn proponojn por la Komisiono – eĉ modestajn – kiuj kongruu kun la prioritatoj de la Komisiono.
2. Subtene al formulo de vivipovaj proponoj, akiru helpe de UEA spertojn el aliaj landoj.
3. Zorgu, ke ekde nun la Komisiono havu regulan kontaktadon flanke de EDE-HU, HEA, HEJ, KEA ks.
4. Establu kontaktojn kun fakoj kaj oficistoj ene de la Kultura Ministrerio.
5. Anonco de Hungario kiel lando kun rilatoj kun Unesko-Komisiono, kaj nomumigo de reprezentanto en la (starigota) internacia laborgrupo ĉe UEA pri landnivela agado ĉe Unesko.
Post realigo de tiuj antaŭkondiĉoj, eblas aliri la ideon, ke Hungario proponu la lingvon Esperanto por enlistigo en la Internacia Listo de Parolaj kaj Nemateriaj Heredaĵoj de la Homaro. Unua paŝo estas ekscii, ĉu Hungario subskribis la Konvencion el 2003. Se ne ĝi rezignu pri la tuja projekto, kaj eluzu la starigitajn kontaktojn alicele.
Eugeno Macko, visprezidanto de EDE-Federacio, esprimis la opinion, ke la t.n. central Europaj shtatoj devus esti el pliaj kialoj sentemaj por la alparolado, meti Esperanton kiel internacia kulturheredajho apud iliaj naciaj heredajhoj.
Char unue, la popoloj en la iama Habsburgmonarhio havis multe da pozitivajn spertojn por la kunvivado de diversaj popoloj unu kun la alia, kio okazis kelkcent jaroj en la historio.
Sed due, tiuj origine predestinataj spertoj por internacia kunvivado, ekde la 18a ghis komence 20a j.c. dialektike returnighis en naziismaj kontrauajhoj ghis kruelaj du militoj.
La tria fazo komencis en la dua duono de la 20a j.c. kiam naziismo estis subigita kaj komencis la internacia globalizo de la mondo.
Nun, ghis en hodiauaj tagoj en la internaciigho de la mondo, estas la de-naziigho aktuala kaj precipe la shtatoj kiuj havis en naciismaj tempoj malfelichan rilaton kun naziismo, estas atenditaj distantighi de tiu tempo.
Bedaurinde la shtatoj de la iama Habsburgmonarhio, estis chiu de tiu balasto trafita. Pro tio estas bonaudita en la mondo, se de tiuj shtatoj iu publike anonsas sian subigon de nciizmo.
Kaj nun ni estas che nia afero. Se iu shtato oficiale agnoskas esperanton, kiu estas la sama kiel internacieco, al sia kulturhredajho samtempe signifas sian deighon de naziismo.
Se ni, en niaj kontaktoj kaj paroladoj, kun politikistoj, deputitoj, tion povus klarigi kaj ni trovis personojn kiuj pensas en tiu direkto, ni povus fondi grupetojn en la parlamentoj, au alie decidopovajn politikistojn kiuj subtenas esperanton kaj poste la akcepton, esperanton kiel kulturheredajho de la respektiva shtato.
Nun, tiel faris la Polaj EDE-anoj. Ni postfaru ilin!
pri internacie demokrata lingvo en la Europa Unio, je la 26-28a junio 2015.
Ekde la komenco de 21a jarcento okazas diskutoj pri politikeco de esperanto, en Alsooers che Balatono/Hungario.
La unuan, en majo 2000, organizis la Munkena –Esperantoklubo, kun la intenco vigligi esperantistojn por politika pensado kaj agado.
Sekve, Munkena grupeto decidis fondi politikan partion en Germanio kaj komencis prilabori statuton kaj bazan programon.
2003 fondis la francaj esperantistoj, pri similaj intencoj la politikan partion „Europo Demokratio Espreranto“ (EDE).
La Munkena grupo baldau decidis, ke alighas al Franca EDE. Ekestis ankau la EDE-DE (en Germanio) kaj federacio por politika movado, al internacie demokrata lingvo en la EU.
Post 2 jaroj alighis ankau la Hungaroj al la Federacio, EDE-HU kaj post 3 jaroj la Poloj, EDE-PL. El aliaj EU landoj kunlaboris kelkaj individuoj kun la intenco venonte fondi EDE, en la propra lando.
La Francoj partoprenis la EU Parlamentajn balotojn 2004, 2009 kaj 2014. La Germanoj partoprenis la EU balotojn 2009. 2014 ili ne atingis la necesajn subskribojn.
Ghis nun la plej gravan sukceson per EDE por Esperanto, atingis la Pola EDE. 2014 en Pollanda Ministerio estis akzeptata la propono, prezentita de EDE-PL, enskribi la lingvon Esperanto sur la liston de la Pola nemateria kulturheredajho.
La prilaboro kaj iniciato de la propono devenas de Kazimierz Krzyzak, Edward Kozyra, Stanislaw Rynduch kaj Antoni Walaszek, partoprenintoj la diskutojn en Alsooers, en la jaroj, 2011, 2012 kaj 2013.
Kazimierz Krzyzak skribis salutleteron por la 15a kunveno en Alsooers:
„Kara Eugeno, mi treege bedauras, ke mi ne povas partopreni, kiel dum pasintaj jaroj la kunvenojn en tradicia renkontigho en Alsooers che Balatono, sed mi varme petas Vin, ke partoprenantoj de la kunveno, pridiskutu tre gravan eventon de la lasta jaro, ke Pola Ministro pri kulturo kaj Nacia heredajho, enskribis la Esperantan lingvon sur la landan liston de la Pola nemateria kulturheredajho.“
Nun, la chefa temo de tiu kunveno estis, ke ni priparolis kun 15 partoprenantoj la eblecojn pri la ekzemplo de la Pola EDE, postfari ankau en aliajn landojn la proponon, „Esperanton enskribi kiel kulturheredajho en la respektiva lando.“
Unue, la agantoj devas esplori, chu ekzistas, au kiu institucio ekzistas kiu sin okupighas kun la kulturheredajhoj de la lando. Komence per EDE ni devas limigi nian serchon en la Europa Unio, sed estas ankau dezirenda mondvaste agi, char Esperanto apartenas al monda kulturo.
En chiu EU lando ekzistas en pli da grandaj urboj oficeoj de deputitoj el la Europa Parlamento. Tie alpreni kontakton, pridiskuti kaj proponi la saman kion la Poloj jam ekzemple faris. Proponi organizi grupeton de parlamentanoj kiuj subtenas la internacian kulturon kaj sekve esperanton. Estus konkreta tasko de EDE-anoj en diversaj landoj.
Oni povas tion en diskutoj kaj kunparoladoj teorie bone fondigi. Ekz. indiki al la nuntempa internacia realeco en globalizado kaj al la neceso tiun proceson konscie al la popolo pludoni kaj sciigi. Paralele montri ke esperanto en sia 127 jara historio, chiam staris sur la flanko de paco kaj internacia komprenigho de diversaj popoloj.
T.e. internacieco apartenas ankau al chiu nacia kulturo, char ne ekzistas nur pure nacia kulturo. Esprimate diri kaj eble ech enskribi, kiel kultuheredeajho apud la nacia kulturo la internaciecon (kiel tion faris la poloj), samtempe estas distancigho de la, en lastaj jarcentoj ekestinta nacionalismo, kiu multe da popoloj entiris en malbonaj agoj.
Esperanto kaj internacieco estas du simbiozaj fenomenoj, kiuj en la historio chiam staris sur la flanko de paco kaj komprenigho de diversaj popoloj. La esprimata eldiro sur tiu flanko de karakteroj, jam memkompreneble neas la kontrauajn, la naziismon, rasismon kaj la malamikajn rilatojn al aliaj poipoloj.
Pro tio akcepti esperanton kiel kulturheredajho samtempe estas esprimvolo de intenco al pozitivaj rilatoj de shtatoj kaj popoloj unu al alia. Kiu estas precipe en la EU tre dezirenda.
Blazio Vacha menciis, ke li jam antau kelkaj jaroj vizitis europdeputitan parlamentanon en Budapesto, kaj informighis pri kelkaj aferoj. Sed poste nenio okazis kaj la iniciado estis forgesita. Li promesis denove aktualighi lian komencon kaj kunlabori en la kontaktigho de deputitoj kaj politikistoj.
De la Polaj iniciantoj ni ricevis la konsilon, neniam chesi la provon diversflanke atingi la celon. Persiste resti malantau la afero diris Kazimiro Krzyzak, kiu atingis multe da spertojn tiurilate. Pluiri ankau post iuj malsukcesoj. En Pollando ekz. Varshovio kaj ech Bjalistoko rifuzis subteni la iniciadon de Pola EDE. Tamen ili atingis la celon kun pliaj aliaj urboj kaj provincoj.
Stefano Mac Gill, vicprezidanto de UEA, faris koncizan laborplanon por EDE-HU
Antaŭ du jaroj la prezidanto de EDE-HU vizitis la Unesko-Komisionon en Hungario. Tiu citis kaj agnoskis la rezoluciojn de 1954 kaj 1985, sed diris, ke faris nenion konkretan por sekvi la rekomendojn, ĉar en dek jaroj ne venis proponoj, nek informpetoj. Sekve de lia interveno pri la strategio por EDE-HU, mi skizis por EDE-HU laborplanon, kiun mi proponas:
1. Kreu konkretajn proponojn por la Komisiono – eĉ modestajn – kiuj kongruu kun la prioritatoj de la Komisiono.
2. Subtene al formulo de vivipovaj proponoj, akiru helpe de UEA spertojn el aliaj landoj.
3. Zorgu, ke ekde nun la Komisiono havu regulan kontaktadon flanke de EDE-HU, HEA, HEJ, KEA ks.
4. Establu kontaktojn kun fakoj kaj oficistoj ene de la Kultura Ministrerio.
5. Anonco de Hungario kiel lando kun rilatoj kun Unesko-Komisiono, kaj nomumigo de reprezentanto en la (starigota) internacia laborgrupo ĉe UEA pri landnivela agado ĉe Unesko.
Post realigo de tiuj antaŭkondiĉoj, eblas aliri la ideon, ke Hungario proponu la lingvon Esperanto por enlistigo en la Internacia Listo de Parolaj kaj Nemateriaj Heredaĵoj de la Homaro. Unua paŝo estas ekscii, ĉu Hungario subskribis la Konvencion el 2003. Se ne ĝi rezignu pri la tuja projekto, kaj eluzu la starigitajn kontaktojn alicele.
Eugeno Macko, visprezidanto de EDE-Federacio, esprimis la opinion, ke la t.n. central Europaj shtatoj devus esti el pliaj kialoj sentemaj por la alparolado, meti Esperanton kiel internacia kulturheredajho apud iliaj naciaj heredajhoj.
Char unue, la popoloj en la iama Habsburgmonarhio havis multe da pozitivajn spertojn por la kunvivado de diversaj popoloj unu kun la alia, kio okazis kelkcent jaroj en la historio.
Sed due, tiuj origine predestinataj spertoj por internacia kunvivado, ekde la 18a ghis komence 20a j.c. dialektike returnighis en naziismaj kontrauajhoj ghis kruelaj du militoj.
La tria fazo komencis en la dua duono de la 20a j.c. kiam naziismo estis subigita kaj komencis la internacia globalizo de la mondo.
Nun, ghis en hodiauaj tagoj en la internaciigho de la mondo, estas la de-naziigho aktuala kaj precipe la shtatoj kiuj havis en naciismaj tempoj malfelichan rilaton kun naziismo, estas atenditaj distantighi de tiu tempo.
Bedaurinde la shtatoj de la iama Habsburgmonarhio, estis chiu de tiu balasto trafita. Pro tio estas bonaudita en la mondo, se de tiuj shtatoj iu publike anonsas sian subigon de nciizmo.
Kaj nun ni estas che nia afero. Se iu shtato oficiale agnoskas esperanton, kiu estas la sama kiel internacieco, al sia kulturhredajho samtempe signifas sian deighon de naziismo.
Se ni, en niaj kontaktoj kaj paroladoj, kun politikistoj, deputitoj, tion povus klarigi kaj ni trovis personojn kiuj pensas en tiu direkto, ni povus fondi grupetojn en la parlamentoj, au alie decidopovajn politikistojn kiuj subtenas esperanton kaj poste la akcepton, esperanton kiel kulturheredajho de la respektiva shtato.
Nun, tiel faris la Polaj EDE-anoj. Ni postfaru ilin!
------------------------------------------------------------------------------
Kommentár PETIK JÁNOS előadásához:
Tegnap, (2015.03. 20-án) az Európa - Demokrácia - Eszperantó (EDE) szervezésében, az Eszperantó Központ és Nyelviskola egyik tantermében (Bp., Üllői út 95) meghallgattuk Petik János előadását, melynek előre megadott témája ez volt: "Egységes népet az egységes Uniónak!", alcíme pedig ez: "Egy elképzelés az E ellen emelt védőfal áttörésére". Az előadás érdekes, lendületes, nyelvileg is vonzó és mintaszerű volt, és termékenynek mondható vitát vezetett be. Egyik alapvető gondolatát az *Eszperantó, a középfokún túl* fórumának tagjai már ismerhetik. Hogy az eszperantó az Európai Unió keretei között a gyakorlatban is széles körben váljék használatossá, ahhoz valószínűleg az is szükséges, hogy az eszperantót alkalmazók létező szervezetei a maguk nevében is képviseletében már m o s t evidensnek tekintsék és kifejezzék, hogy az EU intézményeihez fordulva az eszperantó használata értelemszerűen joguk kell hogy legyen, ezért 1) gyakorlatban (egyszerűen) ezt fogják tenni, eszperantóul fognak "folyamodni", 2) elvárják, hogy az EU ezt mind gyakorlatában, mind az elismerés és az elvek síkján, egyetértőleg fogadja. Petik János az eszperantót alkalmazók között szeretné viszontlátni azt a (korábbi) mozgalminak mondható szellemet, amely egyfelől szükséges a fentieknek megfelelő többé-kevésbé k ö z ö s fellépéshez (különféle eszperantó szervezetek összefogásához), másrészt a szélesebb társadalom köreiben való g y a k o r l a t i nyelvalkalmazás intenzív ösztönzéséhez vezetne, például és elsősorban a turizmus területén. Kitért arra is, hogy az Európai Unión belüli (talán kulturálisnak és politikainak mondható) szerves együttműködésének, az EU lakossága közösségivé válásának, és az EU-lakosság, EU - polgárság szerves politikai közösségé válásának az eszperantó (integráló) eszköze volna, és az eszperantó mostani alkalmazóinak példája, mintája és szelleme ebben a szerves közösségivé válásban pozitív szerepet töltene be. - Mint minden hasonló témájú eszmecserében, nem kerültük el, hogy a sokértemű, hol metaforikusan, hol valamely szaknyelvi értelemben használt nép, ország, közösség szavak értelmezését kölcsönösen "firtassuk", Petik János és a közönség - véleményem szerint – gondolatébresztő módon, termékenyen tudott vitatkozni, még ha a vita hevében olykor elvetettük is a sulykot. Elfogadhatjuk, hogy jó volna, ha az EU-n belül a lakosságnak (EU-polgárság?) fokozatosan valóban szerves politikai közösséggé válna (amely többek szerint nem zárja ki az etnikai, nemzeti-nemzetiségi, kulturális sokszínűséget). Bízhatunk abban, hogy ebben a dologban az eszperantó, mint nyelvi eszköz és az eszperantó nemzetközi közösségek szokásainak, hagyományainak, gondolatainak java pozitív szerepet fog betölteni. Mindamellett a lényeg - Petik János szellemében szólva, az, hogy mindennek elősegítésére magunkat és az eszperantó alkalmazóinak legalább egy részét eredményesen mozgósítsuk. Érezhetőleg nem volt köztünk teljes egyetértés és nem is próbáltunk egyetértésre jutni abban a tekintetben, hogy az eszperantóval foglalkozókat a fentiek tekintetében kezelhetjük-e, illetve mennyire kezelhetjük egységesen. - A magam részéről elégedetten tértem haza (és nyugovóra), hiába tudom, hogy nem minden kérdést zártunk le megnyugtatóan. Egységesek voltak a jelenlévők abban a tekintetben, hogy a Franciaországból elindult TUJ- kezdeményezés népszerűsítését mindannyian folytatjuk. Ebben a számítógéphez kevéssé értők segítségre szorulnak. Mint a magyarországi EDE tagja, én is köszönöm a többi tag és nem tag (vagy családtag) megjelenését,Petik Jánosnak pedig az érdekes, értékes és hatásos előadást.
WACHA Balázs (Blazio VAHA)
----------------------------------------------------------------------------------
Petik János turisztikai (jellegű, témájú) kezdeményezését fontolgatva belenéztem Máthé Árpád nagy bibliográfiájába, s ott ezt láttam
(342. l., 4065.tétel):
Esperanto Parolata en komerco kaj turismo- (Tiel katalogis CDELI (2007)- Adresaro de la entreprenoj kiuj uzas Esperatnon: hoteloj, restoracioj, magazenoj, aŭtomobilejoj, informejoj ktp. Rlf. Maurice Rétot. Paris. (FR).
Minimum: történeti adalék. Máthé Árpád informátora Ana Maria Molera.
Az UEA katalógusában (Libroservo) elég sok útikönyv, útleírás, városismertető van, ezek is "előzmények".
WACHA Balázs (Blazio VAHA)
---------------------------------------------------------------------------------------
Az EDE I. félévi programja
2015. február.12. csütörtök/ 17.00 órától
Találkozó a Veszprémi Eszperantó Klubban.
Helyszín: Dózsavárosi Könyvtára, 8200 Veszprém, Szent István utca 73.
2015. március 19. /csütörtök/ 18.00 órától Módosult, helyette előadás lesz. Lásd fennt !
Helyszín: Kulturális Eszperantó Szövetség székhelye, cím: Budapest, IX. Üllői út 95. II.em.
2014. április 09. /csütörtök/ 17.30 órától
Téma:
Helyszín: Eszperantó Alapítvány székhelye
/cím:1091. Budapest, IX. Üllői út 95. I.em. 49./
2015. május 16. /szombat/ 11.00 – 15.00 között
- INFO asztal
Helyszín: Budapest, V. kerület Deák Ferenc tér /METRO megállójánál, a Deák téri Evangélikus templommal szemben/
2015. június 26 – 27 - 28.
Helyszín: Alsóörs
EDE Nemzetközi konferencia
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------
----------------------------------------------------------------------------------------
Az Európa – Demokrácia - Eszperantó elnöksége értesíti a tisztelt EDE tagokat és nem EDE tagsággal rendelkező érdeklődőket, hogy a 2015. március 19 –re tervezett közgyűlést a módosult jogszabályok miatt későbbi időpontra halasztottuk és helyette előadás lesz március 20-án pénteken, amelyre mindenkit szeretettel várunk.
------------------------------------------------------------------------------------------
2015. március 20. /péntek/17.30 órától E L Ő A D Á S
Helyszín: Eszperantó Alapítvány székhelye
/cím:1091. Budapest, IX. Üllői út 95. I.em. 49./
Előadó: Petik János tanár
Téma: Egységes népet az egységes Uniónak!
(alcím: Egy elképzelés az E ellen emelt védőfal áttörésére).
--------------------------------------------------------------------------------
Megrendülten értesültünk, hogy Tihanyi Péter eszperantista barátunk, az EDE egyik alapító és legaktívabb tagja 2015. február 16-án elhunyt.
Nyugodjék békében, emlékét kegyelettel megőrizzük.
-----------------------------------------------------------------------------